• deel 4

    Als het weer vakantie is komt Paul me thuis opzoeken, en we spelen samen op de computer met de digitale dj, een programma wat hij geïnstalleerd heeft ‘gaan we uit vanavond’ vraag ik hem.

    ‘tuurlijk’ zegt hij lachend ‘het is de enige avond dat ik kan, morgen ga ik naar de film met mijn ouders en het weekend ga ik naar mijn oma.’

    ‘ok, en weet je zeker dat het mag van je moeder?’

    ‘ik zal het straks vragen’

    Als het een uur of acht is belt Paul zijn moeder ‘mag ik vanavond naar de stad ?      ok, ik kom er zo aan’ hij luisterd naar zijn moeder die waarschijnlijk een lijst van waarschuwingen heeft ‘ehhhh wat eet jij?’ vraagt hij me met de telefoon naar me toegekeerd ‘het ruikt fantastisch’

    ‘kip uit de oven met aardappels, wortel en uien’ antwoord ik terwijl ik de oven open doe en wuivende bewegingen maak met mijn hand alsof ik de geur naar hem toe wil drijven.

    ‘ehhhh mam ? ik eet hier is dat goed ? merci mam, nee ik vergeet dat niet mam’

    ‘is het goed’ vraag ik hem als hij de verbinding verbroken heeft.

    ‘ja, ik moet alleen de motor thuis brengen zodat ik niet op de motor hoef te rijden vanavond als we terug komen, je kunt me toch wel thuis brengen ?’

    ‘vanavond slaap je maar bij mij’ zeg ik lachend.

    Hij zegt niets.

    Als we om half elf het eten op hebben en naar de stad gaan brengen we eerste de motor van Paul thuis, en om goed elf uur staan we in onze bar.

    Het is er erg stil en we gaan naar een andere bar ‘hier kwam ik de eerste avond toen ik de stad bezocht een paar jaar geleden om een huis te zoeken’ zeg ik tegen Paul.

    ‘leuke bar’ hij knikt tevreden.

    ‘een beetje een foute bar, studenten, dronkelappen, afrikanen met reggemuziek die veel te diep in het glaasje kijken, een bar voor surfers die de maatschappij niet zo serieus nemen’

    ‘is alexandre niet open ?’

    ‘nee, vanavond niet, hij gaat op donderdag, morgen open’

    ‘jammer’

    ‘andere keer, vind je dat een leuke bar ?’

    ‘welke ?’

    ‘de bar van alexandre natuurlijk ?’ 

    ‘oui’

    ‘de laatste keer dat we er waren was de jongen achter de bar wel heel erg geïnteresseerd in je’ zeg ik.

    ‘alexandre ?’

    ‘nee, alexandre heeft een vriendje, die andere, hij stond buiten op ons, nou ja, op jouw te wachten, toen we afrekenden’

    ‘oh die, ja denk het ook ja’

    ‘wil je nog wat drinken ?’

    De barman haalt de glazen weg en kijkt ons vragend aan.

    ‘ik betaal’ zegt Paul.

    ‘als je dat wilt ga je je gang maar, wat wil je ?’

    ‘zelfde, demi-peche’

    Even later staan er weer twee glazen op de bar voor ons en worden we aangestaard door een andere jongen die wel zeker veel te veel gedronken heeft.

    Paul wordt melig, een beetje aangeschoten, nog net niet dronken, overvloeiend van liefde, handtastelijk, of toch niet, ben ik nu dronken misschien ?

    De barman roept de laatste ronde en tegen half drie lopen we de koude straat door naar de haven ‘kijken of alexandre open is’ zegt Paul.

    Als we bijna bij het bruggetje zijn kunnen we de gevel van de bar zien en erkennen dat alles er donker is ‘weet het zeker, alexandre is open van donderdag tot zondag’ zeg ik tegen Paul terwijl ik een arm om zijn nek slaat ‘heb je het niet koud ?’

    Zijn tepeltjes drukken door de stof van zijn shirtje heen en ik denk dat het eerder komt door de kou dan door de opwinding, als hij daar al last van heeft.

    We lopen naar de auto en als we de stad door rijden loodst Paul me door de juiste straatjes, om maar geen politie tegen te komen.

    Eenmaal in het dorp zien we lichten in de lucht waarvan we de herkomst niet weten ‘een discotheek ?’ zeg ik.

    ‘nee, dat kan niet, hier een discotheek ? ufo’s ‘ zegt Paul en we schieten in de lach.

    Ik stop de auto vlakbij het dorp in de stilte van de nacht en we bekijken de heen en weer zwevende lichtbundels in de zwarte lucht ‘wat komen ufo’s nou hier doen ? vraag ik Paul.

    ‘ons ophalen misschien’

    ‘als ze jouw ophalen ga ik mee’ ik sla een arm om hem heen en even later laat hij zich zachtjes tegen me aanglijden, teder als een lief jong poesje, zijn zwarte haartjes die hard zijn van de gel kietelen mijn neus, mijn wang.

    Ik streel zijn haar, zijn nek, leg mijn hand op zijn buik en trek zijn shirtje iets omhoog.

    Hij reageert niet.

    Langzaam ga ik met mijn hand onder zijn shirtje en voel de warmte van zijn harde buik, zijn ogen zijn gesloten.

    Ik ga iets omhoog, voel de haartjes die uit zijn jeans komen naar zijn navel, ik voel het holletje van zijn navel, klik.

    Ik kijk wat de klik is en zie dat hij de gordel los heeft gemaakt, hij gaat iets onderuit zitten en geeft me meer ruimte voor mijn hand, zijn ogen zijn gesloten en mooi, donkere dalen in een vlekkeloos mooie huid, zijn lange zwarte winpers liggen op elkaar, de piercing in zijn wenkbrauw glinstert als een ster aan de zwoele hemel.

    Mijn vinger wrijft over zijn buik, van zijn naveltje naar beneden tot aan de witte riem van zijn jeans, weer omhoog, de donzige haartjes op zijn buik masserend, zijn hoofd ligt schuin achterover tegen mijn schouder, ik hoor zijn ademhaling in mijn oor, schokkerig, bijna hijgend.

    ‘vind je het lekker’

    Geen antwoord, met mijn vrije hand trek ik het shirtje nog iets hoger, de mysterieuze nacht is lang, vol liefde, mijn pik staat op springen.

    De bruine huid van zijn buik glinstert in de nacht, ik zie de welvingen van de spieren, het wasbordje waar menigeen eeuwen voor naar de sportschool moet gaan, bij Paul gaat alles vanzelf.

    Ik leg mijn platte hand zachtjes op zijn buik, maak een draaiende beweging van zijn broekriem naar omhoog, weer naar beneden, de pink stiekem achter de broeksband halend, op weg naar beneden, weer omhoog, zijn buik is heet.

    Ik kijk naar zijn gezicht, zijn mooie haar glinstert, ze spieren lijken een beetje te trillen.

    Weer ga ik naar beneden, de pink achter de broeksband, naar boven, om zijn naveltje heen, ik voel hem zijn buik intrekken als ik weer zak, als ik bij de broeksband aangekomen ben trekt hij zijn buik in, er komt een vrije ruimte tussen zijn huid en de broek, ik laat mijn hand zachtjes verder naar beneden glijden, nog verder, ik voel de band van zijn slipje, de zachte stof van nylon met het elastiek, ik voel de bobbel net onder de elastieken band, de top van zijn pik, hij is stijf, hij hijgt in mijn nek, ik voel zijn hete adem mijn nekharen strelen, ik hoor zijn schokkende bries, ik voel, zijn buik gaat hijgend op en neer, houd m’n hand geklemd tussen broekband en huid, laat hem weer los, houd hem vast, zijn adem lijkt te koken, heel ver weg hoor ik hem zachtjes kreunen, ik voel de bobbel nat worden, zijn voorvocht ruikt zwoel, jongensachtig, geil, ik moet me inhouden.

    Ik trek mijn hand terug en streel zijn buik, omhoog, onder zijn tepeltjes, ik raak ze aan, hij hijgt, ik draai er omheen, er overheen, en ga weer naar beneden, zijn buik is weer in, er is weer plaats voor mijn zoektocht naar zijn jongenspik, zijn mooie goddelijke hardheid.

    De slip is te klein geworden voor mijn kleine vriendje, ik voel zijn lid tegen mijn vingertoppen, de huid van zijn eikel, hij kreunt, ik voel het komen.

    Als ik mijn hand terug trek hoor ik een zucht ‘we moeten maar eens gaan’

    De nacht is voorbij, de lucht begint lichter te worden, de UFO’s zijn weg.

    Ik slaap alleen.


  • Commentaires

    Aucun commentaire pour le moment

    Suivre le flux RSS des commentaires


    Ajouter un commentaire

    Nom / Pseudo :

    E-mail (facultatif) :

    Site Web (facultatif) :

    Commentaire :