• de ontmoeting deel 1

    ‘Je zuipt te veel !’ schreeuwt de man.

    ‘Lul niet joh, ik drink niets meer dan jij’ met een stevige hand slaat de dame het zoveelste glas port achterover, jemig wat kan die drinken, en ik moet je bekennen dat je er niets van merkt, nog niet.

    ‘Altijd als ik met jou ergens ga eten verpest je de sfeer, wat wil je eigenlijk ?’

    ‘Gewoon, een gezellig etentje, dat is alles, maar jij gaat je gelijk overal aan zitten ergeren’ reageert de vrouw kalm.

     

     

    Het regent zachtjes in de straat, lantaarns geven een glinsterend licht van al het vocht dat in de lucht zijn gele licht weerkaatst op het water van de gracht.

    Ik loop snel door, mijn T-shirt wordt langzaam aan natter en natter.

    De jas heb ik expres in de auto achter gelaten, ik heb geen zin om die op te hangen in een bar om er later achter te komen dat hij gestolen is voor het geld.

    Ik heb dit shirt pas nieuw gekocht, een duur kledingstuk van allerlei soorten kunststof met een baan vrij grof geweefd werk in het midden, de mouwen en een kleine kraag.

    Onder het shirt draag ik een donkerblauwe strakke jeans en glans-zwarte schoenen.

    Het is aardig fris alleen in je shirt, ik voel mijn huid rillen.

    Daar is de deur van de kroeg met een klein luikje in het midden.

    ‘Ring ring’ de deurbel schalt boven het geroezemoes van de stamgasten uit.

    Dan doet een man de deur open, geeft me een kaart om te bestellen en sluit de deur weer achter me op slot.

    ‘Hè Michael, hoe gaat het’ ,schreeuwt een barkeeper van achter de bar.

    ‘Goed met jou ?’

    Hij steekt zijn duim omhoog en lacht.

    Het is vrij rustig in het café, de muziek klettert in de kelder, soms lopen er wat mensen naar beneden om te gaan dansen op de harde muziek.

    Ik loop naar achteren en passeer een paar andere mensen die doelloos aan de bar hangen, ze gluren naar me, ik voel dat ze me uitkleden, naar m’n billen kijken, me verslinden in hun smerige fantasie, ik loop expres een beetje wiegend met m’n billen naar de achterkant van het cafe.

    Ik ben waarschijnlijk het enige aantrekkelijke seksobject van het café deze avond, althans, zo voel ik dat wel een beetje met al dat begluur.  

    ‘Michael ? hoor ik ergens achter me.

    Een rilling gaat er door me heen, die stem die ken ik, maar waarvan ?

    Een lijst van namen en gezichten vliegen mijn netvlies voorbij, ik kan niet snel genoeg een naam vinden die bij de stem hoort.

    ‘Michael ? …….

    Een beetje vragend maar er zit iets smekends in de stem, iets wat mij doet rillen van……ja, waar van ?

    Voorzichtig draai ik me om en zoek de persoon die me riep in het publiek.

    Dan ontmoet ik zijn ogen, sta verbaasd te kijken ‘Mark ?

    Ik loop op hem toe en omhels hem hartelijk.

    ‘Hoi gaat het met je ?.’

    ‘Hoe gaat het met jou dan, wat doe je hier, woon je tegenwoordig hier, weet je wel hoe lang dit geleden is ?’ ratelt hij achter elkaar door.

    ‘Meer dan zes jaar, en jij dan ?’

    ‘Ik werk in de luchtvaart en woon op het moment in Leiden weg hè je kent dat wel . . . . en jij?’ vraagt hij mij.

    ‘Ik doe nog altijd het zelfde werk, en veel reizen hé ?’

    Hij knikt.

    De muziek staat hard en ik moet echt gillen om me verstaanbaar te maken aan de bar ‘biertje en een rum-cola.’

    We klinken op onze ontmoeting en steken een sigaretje op.

    ‘En verder ?’ vraag ik hem.

    ‘Hoe bedoel je “en verder” ?’

    ‘Nou wat nog meer ?, ik bedoel vriendjes, uitbundige seks, harde discussies ....’

    ‘Geen van allen, jij bent de laatste geweest waar ik wat mee heb gehad, al was het maar voor een avondje.’

    ‘Ik mocht niet van je houden, weet je nog ?’

    Hij knikt, we staan dicht bij elkaar, het wordt drukker binnen, ik aai over zijn wang en hij kijkt me teder aan.

    Zo,n zeven jaar geleden ontmoete ik hem in dit café, ik stond me wat te vervelen in de hoek en liep naar de bar om een biertje te gaan halen.

    Ik was al een paar keer hier geweest, de zaterdag er voor, en een keertje op vrijdag, maar ik was Mark niet eerder tegen gekomen.

    Het zal zo’n 2 uur s’nachts geweest zijn toen hij me een sigaret aanbood terwijl ik op m,n biertje stond te wachten.

    ‘Kom je hier vaker?’ vroeg hij.

    ‘Nee, ik ben hier nu voor de derde keer, ik ben nog niet zolang hier’

    ‘Hier ?’ vroeg hij, ‘wat bedoel je daarmee ?’

    Ik vertelde hem dat ik net terug was uit Israel, en op zoek was naar een woning.

    ‘Ben je joods ?’

    Ik knik trots en lach naar hem.

    ‘Heb je er lang gewoond ?’

    ‘Verschillende jaren.’

    Hij vroeg me het hemd van mijn lijf en het ene biertje na het andere stond voor onze neus.

    Andere jongens die bij ons kwamen staan liepen van zelf weg omdat we gewoon geen oog hadden voor andere dingen dan ons tweeën.

    Tot vroeg in de morgen hebben we aan de bar gehangen en staan ouwehoeren totdat de barkeeper ons naar buiten gooide.

    Ik heb hem nog naar huis gebracht en we hebben in de auto wat zitten knuffelen, meer niet, jammer genoeg.

    God wat een heerlijk jong is het toch.

    Z’n mooie ogen stralen van plezier, zijn neus iets gebogen, z’n krullend korte haar, hij doet me denken aan een Griekse krijger, moedig en mooi.

    Hij steekt een sigaret aan en bied mij die aan.

    Ik glimlach naar hem ‘bedankt’ hij steekt hij er ook een op.

    ‘Wil je nog wat drinken ?’ vraagt Mark

    ‘graag, rum-cola.’

    Hij loopt tussen de mensen door naar de bar.

    Ik kijk hem na, zijn mooie lijf in de strakke jeans geeft me een prikkel, nooit ben ik hem vergeten.

    Ik sta wat om me heen te kijken als ik een vol glas in m’n handen gedrukt krijg.‘dank je.’

    ‘Laten we aan de bar gaan zitten’, zeg ik wijzend op een paar lege krukken.

    Mark zet zijn voeten op mijn kruk en zit zo met een been tussen mijn benen.

    ‘En jij, heb jij nog geen relatie ?’

    ‘Ik niet nee, ik wacht wel af.’

     

     

    Zijn gezicht is heel dicht bij het mijne, ik voel zijn adem.

    Dan kijkt hij me diep in de ogen en komt nog dichterbij, ik voel zijn zachte lippen op de mijne en sluit mijn ogen.

    ‘Laten we naar beneden gaan’ stel ik voor.

    Mark staat op en ik volg hem naar de benedenverdieping van de bar.


  • Commentaires

    Aucun commentaire pour le moment

    Suivre le flux RSS des commentaires


    Ajouter un commentaire

    Nom / Pseudo :

    E-mail (facultatif) :

    Site Web (facultatif) :

    Commentaire :